|
เรื่องมีอยู่ว่า
หลังจากคุณตาเสียได้ 1เดือน ที่โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม วันนั้น พี่สีและพี่เล็กกำลังขับมอไซค์กลับบ้านด้วยกัน ระหว่างทางเห็นพี่สาวผม กำลังเดินกลับบ้านขึ้นรถเมล์ ก็จอดแล้วพูดว่าโอเล่ขึ้นรถมอไซค์กลับบ้านด้วยกันสิ พี่สาวบอกว่าเออไม่กลับไปด้วยหรอกวันนี้จะกลับพร้อมน้องชาย(พี่ฮอลล์)เธอพา แดง
กลับไปด้วยสิ แล้วพี่เล็กพี่สีพี่แดงก็ขี่มอไซค์กลับไปด้วยกัน พอมาถึงตรงต้นโพธิ์หน้าโรงเรียน พี่เล็กขับรถเสียหลัก ทั้ง 3คนก็ตกจากรถมอไซค์แต่เคราะห์ร้ายพี่สีคอตกลงพื้นก่อนแล้วกคอพี่สีก็หัก พอดีโรงพยาบาลอำเภออยู่แถวนั้นก็พาไปที่โรงบาลแต่ หมอบอกว่าพี่สีกระดูกคอหัก หมอก็เลยให้เจ้าหน้าที่ไปส่งที่ร.พ.ศรีสะเกษ
พอไปถึงโรงพยาบาล หมอก็ทำการรักษา มาที่บ้านผม พี่สาวผมรู้ข่าวก็เสียใจร้องให้ใหญ่อยู่ตรงบันไดบ้าน ผมก็เห็นพี่สาวร้องแต่ไม่รู้ร้องให้เรื่องอะไรรู้ว่าพ่อไปด่าพี่สาวว่า อีหอกมึงจะร้องทำพระแสงอะไรว่ะ พ่อด่าพี่สาวว่าไม่ไปช่วยขนข้าวของเข้าบ้าน ร้องให้เรื่องอะไรไม่รู้
พี่สาวบอกว่าพี่สีคอหัก ผมก็งงแล้วพี่สีเป็นอะไรคอหักผมไม่ได้ถามแค่ได้ยินจากพ่อพูดกับพี่โอเล่ พอพ่อได้ยินพี่โอเล่พูดเท่านี้พ่อก็ไม่ด่าพี่โอเล่อีก วันต่อมา พี่แดง มาบอกพี่โอเล่ว่าสี ฟื้นแล้วพี่สาวก็ดีใจมากๆ แล้วยังบอกอีกว่าได้คุยกันอยู่บ้านแต่เจ็บคออยู่ พอพี่สีกลับบ้าน
ตอนกลางคืนพี่สาวผมร้องอีกรอบ 2 เพราะพี่สีได้เสียชีวิตแล้วทั้งที่ตอนเช้ายังคุยกับพี่แดงอยู่เลย งานศพของพี่สีผมไม่ได้ไปร่วมงานกับเขาเพราะพี่สีอยู่คนล่ะหมู่บ้านแต่อยู่ หมู่บ้านกล้กัน ตอนที่เขาเอาศพพี่สีกลับมา ญาติๆของเขาไม่มีใครกล้าใส่เสื้อให้ศพสักคนเพราะกลัวพี่ตายโหง
แต่พี่สาวผมเป็นคนสวมใส่ให้เองใ�
�่ไปร้องให้ไป
เพราะพี่สาวผมสนิทกับพี่สีเป็นอย่างมาก ในวันบรรจุศพฝังพี่สี เขาได้เคลื่อนขบวนศพมาที่ป่าช้าหลังโรงเรียนเขาไม่ไปบรรจุศพฝังที่วัดเพราะ ความเคยชิน
ในสมัยก่อนเขาจะฝังที่ป่าช้า ปัจจุบันมีเมรุแล้วก็เผ่าฝังที่วัด พอดีตรงที่ขบวนศพผ่านมา มาผ่านตรงห้องเรียนชั้นล่างของผม ชั้นป3ทับ1อาจารย์กำลังสอนอยู่ ผมก็เห็นขบวนผ่านมา ก็ไม่สนใจฟังอาจารย์สอนหนังสือ ก็ชะโงกดูขบวนศพ อาจารย์เห็นผม ไม่สนใจฟังอาจารย์ก็เลย
ลงโทษให้ผม ออกจากห้อง แล้วพูดว่าถ้าอยากดูก็รีบไปดูเลย ผมดีใจมากก็เลย ไปเลย พอดูเสร็จก็กลับมาเรียนต่อแต่เรื่องมีอยู่ว่า
หลังจากนั้นผ่านไป 1เดือน วันหนึ่งผมกับเพื่อน 6คนไปเล่นใกล้ป่าช้าหลังโรงเรียน อยู่เพื่อนคนหนึ่งเอาน้ำขี้โคลน ลาดใส่ผมผมก็โกรธมาก ผมก็เลยด่าชื่อพ่อแม่มันตามประสาเด็กๆ อาลาบาน ผมก็ขึ้นไปล้างโคลนที่สระน้ำหลังโรงเรียนเป็นสระใหญ่ผ่านที่เผาศพ แล้วผมก็ลงไปที่สระล้างทำความสะอาด
ทันใดนั้นเองหางตาผมเห็นอะไรขาวข้างหลัง แต่ผมมองไปก็ไม่เห็นมีอะไร ผมก็ล้างความสะอาดต่อแล้วผมก็ได้ยินเสียงคุ้นๆหู โอมทำอะไรหรอ ผมก็มองไปที่ต้นเสียงมองไปทางป่าช้า ก็ไม่เห็นมีอะไร
พอหันกลับมาจะๆ อาๆๆๆช่วยด้วยผีหลอก หวอๆ ผมก็เลยวิ่งขึ้นสระใส่เกียร์ หมา วิ่งเร็วแบบไม่เคยวิ่งเร็วขนาดนี้มาก่อน ฮือๆ ผมตกใจมาก ผมเห็นผีพี่สีใน สระน้ำยิ้มให้ผมอยู่ แล้วผมก็มาเล่าให้เพื่อนฟังไม่มีใครเชื่อเพื่อนมันบอกว่าใหนไปดูสิ ผมไม่กล้าพาไปแต่เพื่อนผมอยากไปดูแต่ไป6คนเห็นเยอะเลยกล้าไปพอไปก็ไม่เห้น แล้ว แต่ ผมก็พูดเองว่าพี่หลอกเพื่อนวิ่งหนีกันอุดตลุด
เรื่องผีพี่สียังไม่จบแค่นี้ ยังมีให้หลอนอีกเยอะเดี่ยวจะเอามาเล่าให้ฟังทีหลังเรื่องหน้าหลอนโครตๆ หลอกกันกระจุ่ย หลังจากผ่านไป3เดือน พ่อพี่สีก็สินใจตายเพราะอาลัยในลูกสาวเสียใจมากไม่กินข้าวกินปลา พลัมแต่พูดลูกเอ่ยเดี่ยวพ่อจะไปอยู่กับลูกน่ะ
ที่มาจาก http://www.shockfmclub.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น